Beginners mind: De grote 'eerste keer' paniek
Ik weet nog goed hoe ik ooit mijn eerste yogales binnenstapte.
Met een hoofd vol vragen: Waar moet ik gaan zitten? Wat als ik het verkeerd doe? Ben ik wel lenig genoeg? *
De ruimte was stil, de mat lag voor me, de docent leek álles te weten.
En ik? Ik wist helemaal niets.
Beginners mind klinkt leuk, maar is gewoon 'geen idee hebben'
Precies dáár begint yoga: in het niet-weten.
In de wereld van zen wordt dit ook wel beginners mind genoemd. Ik noem het gewoon: geen flauw benul.
Alsof je iets voor het eerst ziet. Zonder handleiding. Zonder de ballast van hoe het hoort.
Het voelt ongemakkelijk, maar precies daar begint het leren.
Niks weten = alles mogen
We denken vaak dat we eerst iets moeten kunnen of snappen voordat we überhaupt mogen beginnen. Maar wat nou als juist níks weten de deur openzet?
Geen eisen, geen bewijsdrang, alleen een open blik. En ja, soms ook zwetende oksels en het gevoel dat iedereen het beter kan dan jij.
Dat schuurt soms. Maar stel je voor dat je jezelf toestaat om één keer compleet verdwaald te zijn. Hoeveel lucht geeft dat? Hoeveel ruimte om te stuntelen, te lachen en écht te ervaren?
De ongemakkelijkste vrijheid
Het voelt kaal. Ongemakkelijk. Alsof je ineens zonder Google Maps in een vreemde stad staat. Maar daar zit ook de lol. Je hoeft niet te presteren of te vergelijken. Je mag ontdekken.
En hoe vaak gun je jezelf dat nog als volwassene? Iets doen zonder plan, zonder idee, zonder dat je er goed in hoeft te zijn?
Gewoon beginnen (ja, ook als je stuntelt)
Dus of het nou yoga is, salsa, een cursus pottenbakken of gewoon een nieuwe weg naar huis: begin gewoon. Juist in het niet-weten zit de rijkdom.
Met een beginners mind sta je eigenlijk al 10-0 voor. Want niemand verwacht iets van je, behalve jijzelf.
En misschien is dát wel het enige wat je even los mag laten.
Relax, lach & blijf vooral genieten,
Sandy
