In mijn vorige column vertelde ik hoe ik van een spinning-style yogales belandde in de kleurrijke wereld van chakra’s. Of eigenlijk: hoe ik ontdekte dat chakra’s méér zijn dan ‘die gekleurde dingen’ langs je wervelkolom.
Nou, daar begon dus het avontuur. Want hoe meer ik me verdiep in de chakra’s, hoe meer ik mezelf tegenkom – en dat bedoel ik op de best mogelijke manier.
Bijvoorbeeld bij het eerste chakra: het wortelchakra. Die zit onderaan je wervelkolom, tussen je… eh… nou ja, vrij laag dus. En het staat voor dingen als basisveiligheid, geaardheid, jezelf durven zijn, (zelf)acceptatie en vertrouwen. De kleur die erbij hoort is rood.
En hoewel ik geen spiritueel mode-icoon ben, begon ik ineens te begrijpen waarom mensen beweren dat je je krachtiger voelt met rode lipstick of een rode jurk. Het schijnt te helpen als je dat chakra wilt activeren. Rood is blijkbaar het nieuwe zen.
Als ik me overprikkeld of onzeker voel – en geloof me, dat gebeurt vaker dan ik toe wil geven – is dat volgens de chakratheorie een teken dat m’n wortelchakra uit balans is. Gelukkig is daar iets aan te doen. Volgens mijn teacher kan het helpen om een rode appel te eten, een avond op de bank te chillen (zonder schuldgevoel), m’n huis op te ruimen of – jawel – een rode onderbroek aan te trekken.
Tja. Als het helpt, wie ben ik dan om daar moeilijk over te doen?
En eerlijk is eerlijk: het voelt eigenlijk best geaard, zo’n rood lapje stof onder je spijkerbroek. Misschien zit de magie niet in de kleur, maar in het moment dat je er bewust voor kiest. Dat je zegt: vandaag kies ik voor mij. Voor rust. Voor stevigheid. Voor dat stukje veiligheid dat ik mezelf mag gunnen.
De chakra’s? Die neem ik dus voortaan serieus. Of ik alles al snap? Zeker niet. Maar ik kijk er met nieuwe ogen naar – en ja, soms ook met een rode onderbroek aan.
NamastEva -
xoxo-
